Sergi
KURUYAN GÖLLER, KARA DELİKLER
ECE GÖKALP
30/04/2022 - 05/06/2022
FIRIN
Kuruyan Göller, Kara Delikler, geçmişimize dair kedere; doğanın sömürülmesine ve yıkımına yönelik politikaların tetiklediği köklü değişimlerden ötürü, bugüne ve geleceğe dair kaygıya odaklanıyor. Sergi, bu değişimlerin ait olunan yer ve kimlik kavrayışımızı yeniden tanımlamasıyla kendimizi içinde bulduğumuz çalkantıya; Glenn Albrecht’in tanımıyla, bizi bunaltan ve bu kavramların ardındaki dinamikleri dönüştüren olumsuz hislere, yani “solastalji”ye dair.
2022 yılı itibariyle Orta Anadolu’daki göllerin üçte ikisi kurumuş ya da kurumaya yüz tutmuş durumda. Bölgede 2020 yılında 350 obruk varken, bugün bu sayı 600’ü aştı. Kuraklık gezegenimizin yüzeyini dönüştürüyor; sadece insanların değil, göçmen kuşların ve göllerdeki biyolojik çeşitliliğin de yaşam alanlarını yok ediyor. Bu iklim krizini hızlandıran tek şey, politika.
Bu proje, kaybettiklerimizi ve onların yerini alanları, yani kuraklığı ve boşluğu arşivliyor. Orta Anadolu’daki on sekiz kurumuş gölün ve on sekiz obruğun portrelerini, bu göllerin kıyısında çekilmiş fotoğraflardan üretilmiş Adımların Arşivi adlı bir siyanotip yerleştirmesini ve kara deliklerin vahim durumunu gösteren Google Maps görüntülerinden üretilmiş bir kolajı içeren Kuruyan Göller, Kara Delikler sergisi, Türkiye’deki güncel politikaların sonuçlarını, bu sömürü ve yıkım politikalarının doğamızı ve kimliğimizi nasıl yok ettiğini gösteriyor.
Fotoğraf Kredisi: Ece Gökalp
Afiş Tasarım: Sezer Akbaş
————————————————————————————————————————————
Drying Lakes, Black Holes is about the grief over our past, and the anxiety of the present and the future through drastic changes induced by the politics of exploitation and destruction of our environment, in this case, nature. It is about the turbulence of re-defining home and identity due to these changes, and “the solastalgia,” i.e. negative emotions which overwhelm us and shift the dynamics behind these notions, as defined by Glenn Albrecht.
As of 2022, two-thirds of the lakes in Central Anatolia have already been dried or facing drought. The region, with less than 350 sinkholes until 2020, is invaded by over 600 of them now. Drought is changing the face of our earth; it is wiping off the habitat of not only people but also migrating birds and the biodiversity of the lakes. The pace of this climate crisis is accelerated by nothing but politics.
This project archives what we are losing and what replaces that: Drought and void. Including portraits of eighteen lakes and eighteen sinkholes in Central Anatolia, a cyanotype installation, titled The Archive of the Feet, made of photographs taken on the shores of the lakes, and a collage of Google Maps screenshots showing the grim state of the choir of black holes, Drying Lakes Black Holes focuses on the consequences of current politics in Turkey, and on how the politics of exploitation and destruction affects our nature and our identity through the annihilation of them.
